پرورش مرغ بومی
پرورش مرغ بومی
یکی از روش‌های تولید و پرورشی که اکثر روستاییان به آن علاقه دارند، پرورش مرغ بومی است. مرغ‌های بومی به‌ندرت بیمار می‌شوند زیرا در برابر میکروب‌ها و بیماری‌های مخصوص طیور مقاومت بالایی دارند.
همچنین می‌توان از خواص زیاد و مغذی بودن تخم این نوع مرغ‌ها نیز بیان کرد بنابراین پرورش این نوع مرغ‌ها بسیار به‌صرفه‌تر از مرغ‌های صنعتی می‌باشد و میزان سوددهی آن‌ها نیز به‌مراتب بالاتر است. ما در این مقاله شمارا با مزیت‌های مرغ بومی، انتخاب نژاد خوب مرغ بومی و همچنین راه‌های پیشگری از بیماری مرغ‌های بومی آشنا می‌کنیم با ما همراه باشید.
انتخاب نژاد خوب برای پرورش مرغ بومی
به‌طورکلی نژاد مرغ‌های بومی را می‌توان به سه دسته تقسیم نمود که شامل موارد زیر است:
- نژاد سبک
- نژاد سنگین
- نژاد ترکیبی
پرورش مرغ بومی
برای تولید تخم‌مرغ، نژادهای سبک بهترین گزینه است که وزن این نوع مرغ‌ها باید بین یک تا دو کیلوگرم باشد.
نژاد بعدی که می‌خواهیم در مورد آن توضیح دهیم نژادهای سنگین است این نوع نژاد برای تولید مرغ‌های سنگین مناسب است که وزن مرغ باید بیشتر از 3 کیلوگرم باشد.
و آخرین نژاد، نژادهای ترکیبی هستند که این نوع نژاد برای تولید هم مرغ و هم تخم‌مرغ مناسب است که وزن این نوع مرغ‌ها باید بین 2 تا 3 کیلوگرم باشد.
اگر کشاورزی قصد داشته باشد که کیفیت تولید مرغ و تخم‌مرغ‌های خود را افزایش دهد می‌تواند نژاد مرغ‌ها را با استفاده از نژاد ترکیبی اصلاح کند. برخی از متخصصان پرورش مرغ برای انتخاب نژاد خوب به این مراحل محدود نمی‌شوند و برای پرورش نژاد برتر برخی از ویژگی‌ها را نیز در نظر می‌گیرند که این خصوصیات شامل موارد فوق است: مقاوم بودن در برابر بیماری، میزان خوراک مرغ، اندازه تخم‌مرغ و همچنین شکل خاص مرغ.
مرغ‌های بومی نسبت به مرغ‌های معمولی خیلی دیرتر تخم می‌گذارند. مرغ‌های معمولی با توجه به نژاد و همچنین رشدشان در 22 تا 32 هفتگی تخم می‌گذارند؛ در زمان تخم‌گذاری باید به منبع تغذیه‌ای نوع مرغ‌ها نیز توجه شود زیرا این نوع مرغ‌ها باید در زمان تخم‌گذاری به منابع تغذیه‌ای غنی از کلسیم دسترسی داشته باشند.
روش‌های مختلف تغذیه مرغ بومی
باید این را در نظر داشت که مرغ‌های بومی به چه منظور پرورش داده می‌شوند در حالت کلی دو نوع مرغ وجود دارد یکی از آن‌ها برای تولید و مصرف تخم‌مرغ است که این نوع مرغ‌ها ریز جثه و قوی هستند و گونه دیگر مرغ‌ها، مرغ‌های گوشتی هستند که خیلی سریع رشد می‌کنند و جثه‌ی بزرگ‌تری دارند. تغذیه این دو نوع مرغ نیز با یکدیگر متفاوت است و روش‌های تغذیه مرغی نیز به سن و همچنین فعالیت پرنده بستگی دارد. شایان‌ذکر است که تغذیه‌ی مرغی که از مرحله‌ی رشد گذشته و در مرحله قبل از تخم‌گذاری است با مرغی که در مرحله تخم‌گذاری و یا بعدازآن است کاملاً متفاوت است و تغییر می‌کند. مرغ‌ها و جوجه‌ها انواع مختلفی دارند که تغذیه هر یک از آن‌ها با یکدیگر فرق می‌کند.
یکی از روش‌هایی که برای تغذیه مرغ‌های بومی می‌توان گفت، رها کردن این نوع پرنده‌ها در طبیعت است. مرغ‌ها می‌توانند از مواد غذایی موجود در طبیعت استفاده کنند اما بهتر است که یک منبع اضافی برای مرغ‌ها در نظر بگیرید تا مرغی سالم و زنده داشته باشید.
تغذیه مرغ‌ها باید موارد فوق را نیز دارا باشد که شامل انرژی، پروتئین، ویتامین‌ها، مواد معدنی ، آب کافی و همچنین مکمل‌های انرژی‌زا است و با رعایت کردن این موارد می‌توان هم از سلامتی مرغ مطمئن بود و هم میزان تخم‌گذاری را تقویت کرد بنابراین بهتر است که روزی دو بار مرغ‌ها با این مواد تغذیه کنید.
بیشتر بخوانید :تغذیه جوجه یک روزه
پرورش مرغ بومی
مزیت‌های پرورش مرغ بومی
- مقاوم در برابر بسیاری از بیماری‌ها
- کاهش هزینه‌های دامپزشکی
- تخم‌گذاری بیشتر نسبت به نژادهای معمولی
- داشتن طول عمر بین 7 تا 8 سال با مراقبت ویژه
در بیماری مرغ‌های بومی چه علائم مشترکی وجود دارد؟
- مرغ‌هایی که پرهای خود را از دست می‌دهند
- فعال نبودن نسبت به سایر مرغ‌ها
- بالهای آویزان
- پرهای ژولیده
- چشم‌های بسته
- ترشح
راه‌های پیشگیری از بیماری در مرغ‌های بومی
- کنترل انگل
- واکسیناسیون
- اجرای روش‌های ایمنی بیولوژیکی
- شناسایی و درمان پرندگان مریض
- جدا کردن مرغ‌های چندساله